لزوم بازنگری در روایت اعدام‌های جاری در ایران / اسکایلر تامپسون
بازنگری در روایت اعدام‌های جاری در ایران: جامعه بین‌المللی مدافع حقوق بشر اغلب زمانی واکنش سریع و قاطع نشان می‌دهد که اعدام‌ها در ایران متوجه زندانیان سیاسی، معترضان یا گروه‌های آسیب‌پذیر مانند نوجوانان باشند. چنین پرونده‌هایی به‌درستی به‌دلیل نقض آشکار حقوق بنیادین و جلب توجه بین‌المللی، با موجی از اعتراضات و پوشش رسانه‌ای مواجه می‌شوند. اما واقعیت تلخ آن است که دامنه‌ی اجرای احکام اعدام در ایران، فراتر از این گروه‌های خاص است. صدور و اجرای حکم اعدام در جمهوری اسلامی به امری ساختاری بدل شده که طیف گسترده‌ای از متهمان را، فارغ از نوع اتهام، در بر می‌گیرد. از همین رو، ضروری است چارچوب‌های تحلیلی رایج مورد بازنگری قرار گیرند تا واقعیت کامل‌تری از این خشونت نهادینه منعکس شود. در روایت رایج در خصوص اعدام‌ها در ایران، افرادی که به جرائمی چون موادمخدر یا قتل محکوم شده‌اند، اغلب از دایره توجه رسانه‌ها، نهادهای حقوق بشری و افکار عمومی کنار گذاشته می‌شوند. این در حالی است که همانند دیگر محکومان، آنان نیز اغلب از ابتدایی‌ترین حقوق خود در روند دادرسی محروم‌اند. حذف این گروه از افراد، کسانی که نامشان کمتر شنیده می‌شود و محاکمه‌شان بازتابی در رسانه‌ها ندارد، بیانگر مشکل عمیق‌تری در شیوه تحلیل و واکنش ما نسبت به خشونت ساختاری دولتی است. در سیستمی که اصول دادرسی منصفانه به‌شکل نظام‌مند نقض می‌شود، نمی‌توان هیچ حکمی مبنی بر اعدام را عادلانه تلقی کرد. در چنین شرایطی، نه نوع اتهام و نه شدت جرم، مشروعیت سلب حیات را تضمین نمی‌کنند. تمامی اعدام‌ها در این بستر، ماهیتی خودسرانه دارند و همه‌ی قربانیان، صرف‌نظر از طبقه‌ی اجتماعی، پیشینه یا اتهام، مستحق توجه، حمایت و دفاع برابرند.
No comments:
Post a Comment