قاچاق انسان در ایران : بهره‌کشی از طریق هوا، زمین و دریا
ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود به یکی از کانون‌های اصلی قاچاق انسان در منطقه تبدیل شده است؛ شفافیت و آماردهی مشخصی در خصوص قربانیان #قاچاق_انسان در ایران وجود ندارد. در گزارش پیش رو، خبرگزاری هرانا به بررسی وضعیت این معضل در ایران پرداخته است.
ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خود به کانونی برای قاچاق انسان تبدیل شده است که #زنان، #کودکان و مهاجران افغان از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها در برابر استثمار جنسی و کار اجباری ناشی از آن هستند. نبود شفافیت در قوانین حمایتی، استقلال قوه قضائیه و اتکای بیش از حد به مجازات اعدام به‌جای حفاظت از قربانیان، بحران حقوق بشری در این حوزه را تشدید کرده است.
قاچاق انسان یا قاچاق اشخاص به معنای جابجایی، انتقال یا نگهداری غیرقانونی افراد با هدف بهره‌کشی است. این بهره‌کشی می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله کار اجباری، بردگی، استثمار جنسی، سربازگیری کودکان و موارد دیگر. قاچاق انسان یک جرم و نقض شدید حقوق بشر است. قاچاقچیان از زور، فریب و اجبار به‌عنوان مکانیسم‌های اصلی برای بهره‌کشی از افراد استفاده می‌کنند. زور شامل اعمال خشونت فیزیکی مانند حمله، بازداشت یا مسموم کردن قربانیان است که با هدف ناتوان‌سازی و سلب اختیار آن‌ها انجام می‌شود. فریب از طریق روش‌های فریبکارانه‌ای مانند وعده‌های دروغین درباره اشتغال، بهبود شرایط زندگی یا ارائه اسناد جعلی برای گمراه کردن قربانیان صورت می‌گیرد. اجبار شامل تاکتیک‌های فیزیکی و روانی مانند تهدید به خشونت، اخاذی یا ارعاب، نظیر تهدید به اخراج از کشور یا آسیب رساندن به عزیزان قربانی است. این روش‌ها پیچیدگی و ماهیت نظام‌مند بهره‌کشی در قاچاق انسان را نشان می‌دهد.
ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی خود به کانونی برای قاچاق انسان تبدیل شده است که #زنان، #کودکان و مهاجران افغان از آسیب‌پذیرترین گروه‌ها در برابر استثمار جنسی و کار اجباری ناشی از آن هستند. نبود شفافیت در قوانین حمایتی، استقلال قوه قضائیه و اتکای بیش از حد به مجازات اعدام به‌جای حفاظت از قربانیان، بحران حقوق بشری در این حوزه را تشدید کرده است.
قاچاق انسان یا قاچاق اشخاص به معنای جابجایی، انتقال یا نگهداری غیرقانونی افراد با هدف بهره‌کشی است. این بهره‌کشی می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله کار اجباری، بردگی، استثمار جنسی، سربازگیری کودکان و موارد دیگر. قاچاق انسان یک جرم و نقض شدید حقوق بشر است. قاچاقچیان از زور، فریب و اجبار به‌عنوان مکانیسم‌های اصلی برای بهره‌کشی از افراد استفاده می‌کنند. زور شامل اعمال خشونت فیزیکی مانند حمله، بازداشت یا مسموم کردن قربانیان است که با هدف ناتوان‌سازی و سلب اختیار آن‌ها انجام می‌شود. فریب از طریق روش‌های فریبکارانه‌ای مانند وعده‌های دروغین درباره اشتغال، بهبود شرایط زندگی یا ارائه اسناد جعلی برای گمراه کردن قربانیان صورت می‌گیرد. اجبار شامل تاکتیک‌های فیزیکی و روانی مانند تهدید به خشونت، اخاذی یا ارعاب، نظیر تهدید به اخراج از کشور یا آسیب رساندن به عزیزان قربانی است. این روش‌ها پیچیدگی و ماهیت نظام‌مند بهره‌کشی در قاچاق انسان را نشان می‌دهد.
No comments:
Post a Comment