روزنامه نیویورک تایمز در مطلبی مفصل که در روز جمعه ۱۲ خرداد منتشر کرده است، به شرح زندگی نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران پرداخته و او را "صدای خاموشی‌ناپذیر" معرفی کرده که حتی در زندان هم برای آزادی مبارزه می‌کند.
این گزارش با این موضوع آغاز می‌شود که نرگس محمدی برای مبارزه در سال‌های گذشته بهای گزافی پرداخته کرده که جدایی از خانواده تنها یکی از آنهاست. فرزندان نرگس محمدی در سال ۱۳۹۱ همراه پدرشان از ایران به مقصد فرانسه خارج شدند. نرگس محمدی در خصوص آخرین ملاقاتش با فرزندان خود پیش از این در نامه‌ای نوشته بود: «کیانا در ملاقاتی که داشتیم گفت، مامان تو که نیستی ما می‌رویم پیش تقی تا تو بیایی. وقتی برگشتی ما هم می‌آییم. وقتی بچه‌ها بعد از خداحافظی آخر رفتند نتوانستم به بند برگردم. در تابستان به حیاط رفتم پاهایم را روی آسفالت داغ گذاشتم و دست‌هایم را رو به آسمان بردم.»
دویچه وله/DW