Mein Bild
Mitglied Vereingung zur Verteigung der Menschenrechte im Iran VVMIran e.V. عضو کانون دفاع حقوق بشر در ایران و شبکه مدافعین حقوق بشر ایران
اخبار نقض حقوق بشر در ایران Nachrichten über Menschenrechtsverletzungen im Iran

23.03.2022

-

 گزارش آماری سرکوب و اعدام در سال ۱۴۰۰ در ایران / دستکم ۳۶۶ اعدام در یک سال...


دستکم ۳۶۶ اعدام در سال ۱۴۰۰ و دستکم ۳۵۷۶ بازداشت و ۱۱۹ قتل، کارنامه سیاه «جمهوری اسلامی» در یک سال

کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، ۲۸ اسفند ۱۴۰۰، گزارش آماری سرکوب و اعدام در سال ۱۴۰۰، نشاندهنده استمرار و افزایش موج سرکوب و اعدام در ایران، بازداشتهای خودسرانه و نقض آزادی بیان و آزادی های فردی و اجتماعی، قتل های خودسرانه توسط ماموران حکومتی، شکنجه و صدور حکم های سنگین در زندانها برای زندانیان سیاسی و همچنین سرکوب اقلیتهای قومی و مذهبی بوده است.

گزارش آماری:

اعدام: ۳۶۶ نفر در یک سال

بازداشت: ۳۵۶۷ نفر در یک سال

قتل های خودسرانه: قتل ۱۱۹ شهروند در یک سال

اعدام دستکم ۳۶۶ زندانی در سال ۱۴۰۰:

بر اساس گزارش مرکز آمار کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، در سال ۱۴۰۰ دستکم ۳۶۶ زندانی اعدام شده اند.

آمار اعدامها به تفکیک از این قرار است:

۳۴۲ مرد
۱۳ زن
۷ کودک مجرم ( شامل ۶ مرد و یک زن)
۴ زندانی سیاسی

آمار اعدامها به تفکیک ماهها از این قرار است:

فروردین ۲۰ نفر
اردیبهشت ۱۱ نفر
خرداد ۱۴ نفر
تیر ۴۹ نفر
مرداد ۳۹ نفر
شهریور ۲۷ نفر
مهر ۳۶ نفر
آبان ۲۰ نفر
آذر ۴۴ نفر
دی ۴۴ نفر
بهمن ۲۲ نفر
اسفند ۴۰ نفر

بیشترین اعدامها در زندانهای گوهردشت، ارومیه، زاهدان و اصفهان بوده است.

اعدام کودک مجرمان:

برغم محکومیت های بین المللی برای توقف اعدام کودک مجرمان در ایران، در این بازه زمانی دستکم ۷ کودک مجرم اعدام شدند که یکی از آنها زن بوده است.
بدلیل سکوت خانواده ها و دیوار سانسور احتمال اینکه این آمار بیشتر بوده باشد وجود دارد.

اسامی کودک مجرمان اعدام شده عبارتند از:
بهاءالدین قاسم زاده در زندان مرکزی ارومیه / ابراهیم شه بخش در زندان مرکزی اصفهان/ سجاد سنجری در زندان کرمانشاه/ آرمان عبدالعالی در زندان گوهردشت/ علی اکبر محمدی در زندان نیشابور/ محمد تازه کار در زندان مشگین شهر و خاتون حمیدی در زندان مرکزی قزوین.

اعدام زنان در سال ۱۴۰۰۰ در ایران:

در سال ۱۴۰۰ دستکم ۱۴ زن اعدام شدند ( یک نفر کودک مجرم بوده است)

اعدام زندانیان سیاسی :

در سال ۱۴۰۰ دستکم ۴ زندانی سیاسی اعدام شدند.

حیدر قربانی ۴۸ ساله در زندان مرکزی سنندج با اتهام بغی و عضویت در حزب دمکرات در تاریخ ۲۸ آذر اعدام شد.

عبدالباسط ریگی ۳۳ ساله اهل سراوان پس از ۳ سال حبس با اتهام محاربه در تاریخ ۲۷ دیماه ۱۴۰۰ اعدام شد.

مهران نقدی و جهانبخش عباسی با اتهام محاربه بدلیل آتش زدن پمپ بنزین در محله دره گرم خرم آباد و قتل ۲ مامور نیروی انتظامی در سال ۹۷ در تاریخ ۲۲ دیماه ۱۴۰۰ در زندان مرکزی خرم آباد اعدام شدند.

دستگیریها در سال ۱۴۰۰:

بر اساس گزارشهای گردآوری شده توسط کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام در سال ۱۴۰۰ دستکم ۳۵۶۷ شهروند توسط ماموران حکومتی بازداشت شدند .

آمار دستگیری ها از این قرار است:

دستگیری‌های سیاسی: ۱۹۱۸نفر
دستگیری‌های خودسرانه: ۴۷۶نفر
دستگیری‌های اجتماعی: ۱۱۰۳نفر
دستگیری‌های پیروان سایر ادیان: ۷۰نفر

دستگیریهای سیاسی:

دستگیریهای سیاسی شامل دستگیری شهروندان در جریان اعتراضات سراسری، اعتراضات معلمان، کارگران، بازنشستگان و سایر اقشار، دستگیریها در جریان تحریم انتخابات نمایشی، در جریان برگزاری مراسم ختم برای جانباختگان، برگزاری مراسم مذهبی و … بوده است.

در جریان قیام خوزستان (معروف به قیام تشنگان) دستکم ۱۰۰۰ شهروند دستگیر شدند. ( در آمار بازداشتهای زندانیان سیاسی تنها شمار ۳۰۰ نفر از میان این هموطنان که اسامی آنها نزد کانون حقوق بشری موجود است لحاظ شده است.)

در جریان قیام اصفهان نیز صدها نفر از هموطنان بازداشت شدند.

دستگیریهای خودسرانه:

دستگیریهای خودسرانه با عناوین مختلف و ساختگی از جمله انتشار تصاویر غیراخلاقی در اینترنت، شرکت در مراسم و جشن ها، اقدام به تهیه و انتشار ویدئوهای دوربین مخفی، شرکت در میهمانی مختلط و ….. از طرف مامورین حکومتی و امنیتی صورت گرفته است.

دستگیریهای اجتماعی:

دستگیریهای اجتماعی با اتهاماتی از جمله ارازل و اوباش، سرقت، کلاهبرداری و … انجام شده است.

دستگیری پیروان سایر ادیان : این دستگیریها در رابطه با پیروان آیین بهایی و مسیحیت و … صورت گرفته است.

شکنجه در سال ۱۴۰۰ در زندانهای ایران:

در سال ۱۴۰۰ ماموران حکومتی همچنان از اهرم شکنجه برای سرکوب در زندانها استفاده کرده اند.

روشهای شکنجه که در زندانها مورد استفاده قرار گرفته است از یک سو شکنجه های عریان مانند شلاق، شکستن اعضای بدن و سایر موارد موارد شکنجه برای فشار و اعتراف گیریهای اجباری همچنین انداختن زندانی در سلول انفرادی و یا انتقال به سلولهای فوق امنیتی و نگهداری زندانی در مدت بسیار طولانی در چنین شرایطی بوده است.

از سوی دیگر شکنجه های پنهان از جمله محروم کردن زندانیان از حداقل حقوق زندانی، گرسنگی دادن به زندانیان، کف خوابی، نبود حداقل امکانات در زندانها، تحویل ندادن داروی زندانی، قطع تماس و ملاقات و … نیز از اهرم های شکنجه برای درهم شکستن و سرکوب زندانیان بوده است.

همچنین در بیرون زندانها شاهد گرداندن جوانان تحت عنوان ارازل و اوباش و تحقیر آنها در شهرها و در انظار عمومی بوده ایم.

قتل های خودسرانه در سال ۱۴۰۰:

در سال ۱۴۰۰ طبق آمار گرد آوری شده توسط کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام دستکم ۱۱۹ شهروند توسط ماموران مسلح حکومتی کشته شده اند.
این ۱۱۹ نفر شامل کولبران، سوختبران، صیادان، چوپانها، کسبه و … بوده است.
در اکثر این موارد شهروندان توسط ماموران مسلح هنگ مرزی، ماموران دریابانی، نیروی انتظامی، سپاه پاسداران، ماموران بسیج و لباس شخصی ها به قتل رسیده اند.

قتل در زندانها در سال ۱۴۰۰:

دستکم ۸ زندانی در زیر شکنجه کشته شدند
۴ زندانی در زندانها به قتل رسیدند
۱ زندانی براثر اعتصاب غذا و بی تفاوتی مسئولان زندان کشته شد.