کلودیا یعقوبی در جدیدترین کتاب خود با عنوان ازدواج موقت در ایران که در ماه‌های اخیر توسط انتشارات کمبریج منتشر شده، به واکاوی تصویر و بازنمایی‌های ازدواج موقت یا صیغه در تعدادی از آثار ادبی و سینمایی دوران پهلوی (۱۳۲۴ تا ۱۳۷۵) و جمهوری اسلامی (۱۳۷۵ تا کنون) پرداخته است.
این کتاب شامل هشت فصل است و به سه بخش تقسیم میشود، و شامل بررسی آثاری از مرتضی مشفق کاظمی، محمد علی جمال‌زاده، ابراهیم گلستان، صادق چوبک، جلال آل‌احمد، بهروز افخمی و محمدحسین فرحبخش است.
بخش اول کتاب به تصویر نمای کلی ازدواج موقت در قالب رسمی معمول در ایران می‌پردازد، بخش دوم شامل تحلیل سه رمان و دو فیلم کوتاه از زمان پهلوی میشود و بخش سوم کتاب به تحلیل دو اثر سینمایی اختصاص دارد که بعد از انقلاب اسلامی تولید شدهاند. یعقوبی در این کتاب شرایط سیاسی-اجتماعی و فرهنگی ایران طی دوره گذار میان سنتگرایی و مدرنیته را در متن و بافتارش مورد بررسی قرار می‌دهد.
این اثر از جمله آثار پژوهشی محدود در باب صیغه است که با نظر به یکی از ناامن‌ترین نقش‌هایی که زنان می‌توانند داشته باشند، به تحلیل زیربنای اجتماعی-سیاسی و دینی روابط جسمانی جنسی می‌پردازد.
نویسنده در این کتاب با بهره‌گیری از نظریات فمنیستی ایرانی (آثار نویسندگانی مثل جنت افرای، هما هودفر و نجم‌آبادی) و غربی (آثار ساندرا بارتکی، وولف و مونیک ویتیگ) نشان می‌دهد که حدومرزهای متغیر میان زندگی شخصی و عمومی در دوره‌های مذکور، بیشترین تأثیر را روی زنان، بدن و حقوق‌شان داشته است.
این پژوهش با طرح نوعی روش‌شناسی مبنی بر کاربرد نظریه‌های فمنیستی پیرامون بدنمندی (Embodiment) در سنت ادبی و سینمایی ایران، سعی دارد تا ازدواج موقت در ایران را نه‌تنها در قالب یک نهاد بلکه در قالب مجموعه‌ای از عرف‌ها و عادات، هویت‌ها و معانی بررسی کند که در طول قرون ۲۰، و ۲۱ دچار دگرگونی شدهاند.
پژوهش یعقوبی در بازنمودهای صیغه در ادبیات و سینمای ایرانی، تفسیر اجتماعی تاریکی از نابرابری‌ها و شکاف‌های شدید در جامعه ایرانی ارائه می‌دهد و با بررسی مسائل مربوط به صیغه در فحوای ادبیات و فیلم ایرانی فقدان عاملیت زنان در جامعه مردسالار را پروبلماتیزه می‌کند. او در این اثر علاوه بر نشان دادن زمینه اجتماعی و مرتبط ساختن ادبیات و فیلم با دیگر آثار منتشر شده آن دوران، تصویری کل‌نگرانه از فضای ادبی و هنری ایرانی مدرن به‌دست می‌دهد. یعقوبی در هر کدام از این آثار با مطرح ساختن و مورد بحث قرار دادن اینکه چگونه تمایلات جنسی در قالب نوعی تحلیل و قدرت سیاسی عمل می‌کند و آشکار ساختن اینکه چگونه استقلال جنسی زنان صیغه‌ای به مثابه اسلحه‌ای علیه آنچه حکومت نمود جنسی نامناسب می‌انگارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد، به تأثیر صیغه بر زنان می‌پردازد.